ตอนกลางวันก็มีดาวนะจะบอกให้

เมื่อเรามองดูท้องฟ้าในเวลาค่ำคืนเราจะมองเห็นดวงดาวมากมายบนท้องฟ้า

เมื่อตอนกลางวันมาถึงเราก็จะมองไม่เห็นดวงดาว

แต่จริงๆแล้วดวงดาวบนท้องฟ้านั้นมีทั้งตอนกลางวันและกลางคืน

เชื่อผมไหมล่ะ

แต่ทำไมตอนกลางวันมองไม่เห็นล่ะ

เพราะตอนกลางวันมันมีแสงอาทิตย์ที่สว่างจ้าจนบังแสงดาวหมดรึเปล่า

เกือบๆถูกครับ แต่ก็ไม่ทั้งหมด

เพราะบนดวงจันทร์เราสามารถเห็นดาวได้ทั้งกลางวันและกลางคืน

ทำไมเป็นเช่นนั้นล่ะ???

ลองคิดดูว่าโลกของเรากับดวงจันทร์ต่างกันตรงไหนบ้าง

โลกเราใหญ่กว่าเหรอ ไม่น่าจะใช่

อะไรล่ะที่โลกมีแต่ดวงจันทร์ไม่มี?

คนเหรอ น้ำเหรอ ก็ยังไม่ใช่

สิ่งที่สิ่งที่โลกมีแต่ดวงจันทร์ไม่มีและทำให้เรามองไม่เห็นดวงจันทร์ก็คือ....

ชั้นบรรยากาศของโลกนั่นเอง

อากาศที่เราหายใจ ท้องฟ้าของเรา นั่นคือส่วนหนึ่งของชั้นบรรยากาศ

แล้วชั้นบรรยากาศทำให้เราไม่เห็นดวงดาวได้ยังไงล่ะ

มันมีที่มาอย่างนี้ครับ

แสงของดวงอาทิตย์ที่เข้ามายังโลกจะเป็นแสงสีขาว

แต่ในแสงสีขาวของดวงอาทิตย์นั้นมันจะประกอบด้วยสีหลายสีด้วยกัน

ที่มีชื่อเรียกอย่างเป็นทางการว่า สเปคตรัมของแสง

เราเคยเห็นกันรึเปล่าไอ้ สเปคต้ง สเปตตรัม อะไรเนี่ย

ขอบอกว่า เราต้องเคยเห็นกันบ้างสักครั้งสองครั้งหละ

เวลาที่เราเห็นรุ้งกินน้ำยังไงล่ะครับ

สีของรุ้งที่เห็นเกิดจากการที่แสงอาทิตย์หรือแสงแดดของเรา

ตกกระทบกับหยดน้ำในมุมที่ต่างกันทำให้คลื่นแสงแต่ละสีมีการแยกตัวออกมาให้เราเห็นเป็นสีต่างๆของรุ้งยังไงล่ะครับ

แล้วรุ้งมันเกี่ยวอะไรกะที่เรามองไม่เห็นดาวตอนกลางวันล่ะ

ก็เพราะในสีรุ้งหรือสเปคตรัมของแสงที่มี 7 สี

ม่วง คราม น้ำเงิน เขียว เหลืองแสด แดง นั้น

พวกนี้มันมีลักษณะของแสงเป็นคลื่นด้วย

เหมือนคลื่นในทะเล เหมือนคลื่นวิทยุ

มีความยาวคลื่นไม่เท่ากัน

สีทางสีฟ้าจะมีความยาวคลื่นสั้นกว่าสีทางสีแดง

แล้วมันมีผลยังไงล่ะ ถึงทำให้เราไม่เห็นดาวตอนกลางวันได้น่ะ

ก็เพราะตอนกลางวัน ดวงอาทิตย์จะทำมุมกับโลกตรงจุดที่เราอยู่ เช่น ประเทศไทย

ในแนวที่เป็นมุมเกือบตั้งฉากกับเรา

เช่น ในตอนกลาววันที่เราเห็นพระอาทิตย์ตรงกับหัวเรา ก็คือตั้งฉากกับพื้นนั้นเอง

แสงของดวงอาทิตย์ที่เห็นเป็นสีขาว

ที่ประกอบด้วยเจ็ดสีที่ผ่านเข้าในโลกนั้น

มันก็หนีไม่พ้นที่จะต้องผ่านชั้นบรรยากาศด้วย

เวลาที่แสงอาทิตย์ผ่านชั้นบรรยากาศนั้น

แสงทางด้านสีฟ้าจะชนกับโมเลกุลของอากาศ

และเกิดสิ่งที่เรียกว่าการกระเจิงแสง

กระจายแสงสีฟ้าออกมาให้เรามองเห็นเป็นฟ้าสว่างจนบดบังแสงของดวงดาวไปจนหมด

บางคนยังสงสัยว่าการกระเจิงแสงคืออะไรล่ะ

อธิบายอาจจะไม่เข้าใจหนักกว่าเก่า

ก็ของให้ทดลองหรือนึกถึงสิ่งต่อไปนี้

1. เวลาเราฉายไฟไปในหมอกจะทำให้เราเห็นไฟสว่างเป็นลำแสงยาวๆ

2.เวลาเราฉายไฟไปในน้ำขุ่นๆ หรือน้ำนม จะเห็นเป็นลำแสงในแก้วน้ำ หรือน้ำนมนั้น

นั่นแหละที่เรียกว่าการกระเจิงแสง

ด้วยเหตุนี้นี่เองเราจึงเห็นฟ้าเป็นสีฟ้าในตอนกลาววัน และมองไม่เห็นดวงดาว

เมื่อถึงตอนกลางคืนไม่มีแสงอาทิตย์ให้เกิดการกระเจิงแสงสีฟ้า

ฟ้าจึงไม่มีอะไรบดบังแสงของดวงดาวได้

เราจึงยังคงมองเห็นดวงดาวได้ในเวลากลางคืนไงครับ